نام:
شهاب حسینی
تاریخ تولد:
1352
مدرک
تحصیلی: دانشجوی انصرافی روانشناسی دانشگاه تهران
ابتدا با گویندگی در رادیو آغاز کرد و سپس در تعدادی از برنامه های
تلویزیون مجری بود.
در مجموعه تلویزیونی پس از
باران در عرصه بازیگری هم خود را آزمود و در نهایت در سال 1379 در فیلم رخساره به
عنوان اولین فیلم سینمایی اش موفق ظاهر شد.
پخش مجموعه "پلیس جوان" به کارگردانی سیروس مقدم و بازی در نقش اصلی این مجموعه مسیر حضور شهاب حسینی را در سینما باز کرد، حسینی در این مجموعه نقش جوانی را بازی میکرد که احساس وظیفه را باید با بحرانهای خانوادگی و محرومیتهایی که از کودکی داشته پیوند میزند و بر ترسها و تردیدهایش پیروز میشد.
یونس (شهاب
حسینی) در "پلیس جوان" جوانی آزده دل و عاشق پیشه بود که نشان نمیداد بازیگرش
استعداد و توانایی دارد و میتواند فراتر از دیالوگهای پرسوز و گداز مجموعه بگوید.
اولین فیلم سینمایی حسینی "رخساره" بود، او در این فیلم باز هم با میترا حجار
همبازی بود، بازیگری که در آن مقطع شهرتی بیشتری از حسینی داشت. "رخساره" که با
توجه به فضای آن دوران داستانی ویژه را روایت میکرد در اکران عمومی موفق نبود و
دیده نشد.
"زهر عسل" جدی گرفته نشد اما بازی حسینی در نقش جوانی بیمار و با اختلالهای روانی از امتیازهای این فیلم است، "این زن حرف نمیزند" درامی اجتماعی با موضوعی ملتهب بود که حسینی در آن نقشی متفاوت بازی میکرد، او در این مقطع داشت آهسته آهسته از زیر سایه نقشهای مثبت تک بعدی خارج میشد. او نشان میداد که میتواند در میان انبوهی از بازیگران بیشتر دیده شود و مورد توجه قرار بگیرد.
در "شمعی در باد" حسینی در کنار بهرام رادان قرار گرفت،
ستارهای که آن روزها شهرت و محبوبیت فراوان داشت اما بازی روان حسینی در این فیلم
دیده شد و زیر سایه درخشش رادان قرار نگرفت. حسینی سهم خود را در فیلم داشت، سهمی
که با بازیگر نقش اول این درام جوانپسند برابری میکرد. از اوایل دهه 80 حسینی به
بازیگری پرکار تبدیل شد، بازیگری با چهره و صدای مطلوب که اگر در فضای درست قرار
میگرفت میتوانست نقشآفرینی خوبی داشته باشد.
در مسیری که او میپیمود
البته فراز و فرودهایی وجود داشت، حرفهای شدن باعث میشد حسینی از فیلمهایی مثل
"الهه زیگورات"، "پیشنهاد 50 میلیونی" یا "پرچمهای قلعه کاوه" سر دربیاورد، اما
این تجربهها به او توانایی داد که در فیلمهای متوسط و ضعیف هم حضوری قابل قبول
داشته باشد و گاهی به امتیاز فیلمهایی تبدیل شود که ارزش دیدن نداشتند.
شهاب حسینی در این سالها بازیهای خوبی در "غیرمنتظره"، "قتل آنلاین"، "بچههای ابدی" و "محیا" به یادگار گذاشت که بیشتر آنها آن طور که باید دیده نشدند، منتقدان معمولا فیلمهای متوسط را در ارزیابیهایشان جدی نمیگیرند و بازیگرانشان را از خاطر میبرند. در میان انبوهی ستاره خوش سیما و بازیگرانی که انواع تبلیغات و حمایتها را داشتند شهاب حسینی حرکتی بطئی در سینما و تلویزیون داشت و خود استعداد و قابلیتش را اثبات کرد، بیآنکه نیاز به جلوهگریهای مرسوم ستارگان سینما داشته باشد. این میل درونی را میتوان در بازیگری حسینی هم دید، بازی بدون اغراق و تصنع از ویژگیهای کارنامه او است.
در سال 87 دو اتفاق مهم در کارنامه حسینی افتاد، بازی در فیلم سینمایی "درباره الی" و "سوپراستار" نقطه عطفی در کارنامه این بازیگر بود، حسینی که برای بازی در "محیا" دیپلم افتخار به دست آورده بود برای بازی در این دو فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را به دست آورد، اما مهمتر از این جایزه نوع بازی او در این دو فیلم بود.
حسینی در "درباره الی" منطبق با واقعگرایی حاکم بر فیلم حرکت کرده و در میان انبوهی بازیگر حرفهای و بازیهای درخشان حضور خود را اثبات میکرد، در "سوپراستار" جنس بازی او منطبق با شخصیت عبوس و تندخوی ستارهای بود که میتوانست نمادی از بسیاری ستارههای بد اخلاق سینمای ایران باشد، حسینی در "سوپراستار" تحول درونی این شخصیت را با عبور از بازی برونگرایانه به بازی درونی نشان میداد.انتظارها از حسینی بعد از "درباره الی" بیشتر شد، او یک سال بعد در "پرسه در مه" فراتر از "درباره الی" رفت و نقش هنرمندی جوان در آستانه خلق هنری و فروپاشی را به خوبی بازی کرد، نقشی که مستحق دریافت سیمرغ بلورین هم میتوانست باشد . حسینی در این فیلم نقشی دشوار را بازی کرد نقشی که میتوانست با درک اشتباه او به یک کاریکاتور تبدیل شود اما او آن را طوری بازی کرد که رنج و جنون یک هنرمند را به تصویر کشید.
حسینی امسال این فرصت را پیدا کرد تا با کیانوش عیاری در فیلم سینمایی "خانه پدری" همکاری کند که اتفاق خوبی برای یک بازیگر است، نگاه متفاوت عیاری به بازیگری میتواند این فرصت را به شهاب حسینی بدهد تا فضایی تازه را در کارش تجربه کند، از سویی دیگر حسینی برای دومین بار بخت همکاری با فرهادی را در "جدایی نادر از سیمین" پیدا کرد.حضور در این دو فیلم و همکاری با دو کارگردان با دو سبک متفاوت میتواند نقاط درخشان تازهای به کارنامه حسینی اضافه کند. شاید سیمرغ بلورین جشنواره امسال به شهاب حسینی برسد.
یلدا مبارک راد عزیز
شهاب حسینی رو توی مدار صفر درجه خیلی دوست داشتم
به روزم و منتظرت
سبز باشی